Absürt Bir Sayıklama
Sebebini anlayamadığım -ki çoğunlukla manasız olur böyleleri- bir iç sıkıntısı, daralması içinde 2-3 gündür kıvranıyorum. Bu satırları yazarken de ne yazmak istediğimi, aklımda ne olduğunu, sigara içmediğim halde aldığım paketten bir sigara çekip neden yaktığımı, mezun olduğum okulun bitmesine bir ay kala niye böyle büyük kaygılara girdiğimi yazdıktan sonra okuduğumda bunları yazdığımı fark ettiğim şeyler. Allah'la da aram açık bayadır konuşmuyoruz. Oğuz Atay okudum yine huzurum kaçtı. Zaten ben ne zaman huzurum kaçsın istesem Oğuz Atay okurum. Ondan herhalde bu gece tutunamama isteğim. Bilinç akışı tekniğini mükemmel kullanırmış üstat, biraz bu tekniğe benzediğini düşünüyorum bu saatte yazdıklarımın. Ya da düşünme gaflet ve delalet hatta hıyaneti içinde bulunuyorum da diyebilirim. Bilincim, kireç tutmuş zihnimin kıvrımlarında tıkanmış, ruhumun esbaplarında kısılıp kalmış, en azından burada aksın. Bu kadarı da bana fazla görülmesin değil mi ağabeyler? Reva gördüm bunu kendime. Ra